Ζιράρ, Γκρεγκουάρ

(Gregoiré Girard, Φράιμπουργκ 1765 – 1850). Ελβετός παιδαγωγός. Το 1804 διορίστηκε επιθεωρητής των σχολείων του Φράιμπουργκ και το 1810 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του ανέθεσε τη σύνταξη έκθεσης για τη σχολή που διηύθυνε ο Πεσταλότσι στο Ιβερντόν. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του Ζ. (που ήταν φραγκισκανός μοναχός), η παιδεία πρέπει προπάντων να είναι ηθική διαπαιδαγώγηση και να απευθύνεται στη συνείδηση και στο συναίσθημα. Το έργο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί, κατά την άποψή του, μόνο με τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας. Η διδασκαλία αυτή, που πραγματοποιείται αυθόρμητα από τη μητέρα στο παιδί, είναι η μόνη ικανή να επιτύχει την ολοκληρωμένη πνευματική διαμόρφωση του παιδιού. Ο δάσκαλος θα διευρύνει το πεδίο αυτής της διδασκαλίας και θα την πλουτίσει με όλα τα μορφωτικά στοιχεία που είναι απαραίτητα, με τις γνώσεις της γραμματικής, της λογικής, τη φιλολογίας κλπ. Αυτές οι απόψεις του Ζ., μαζί με μια καθαρά ρομαντική αντίληψή του, τον οδήγησαν έως έναν βαθμό σε πολεμική κατά της μεθόδου του Πεσταλότσι, τον οποίο ωστόσο εκτιμούσε. Κύρια έργα του Ζ. είναι το Σχέδιο εκπαίδευσης για όλη την Ελβετία (1798) και Περί της τακτικής διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας (1844).